Komputery

Adres IP

Adresy IP
– Adres IP jest 32-bitową liczbą całkowitą zawierającą informacje o tym do jakiej sieci
– włączony jest dany komputer, oraz jednoznaczny adres w tej sieci.
– Zapisywany jest on w postaci czterech liczb dziesiętnych oddzielonych kropkami, przy czym każda liczba dziesiętna odpowiada 8 bitom adresu IP.
– Np. 32-bitowy adres 10000000 00001010 00000010 00011110 jest zapisany jako 128.10.2.30
– Adresy IP podzielone są na klasy.
– Klasa adresu IP określona jest przez najstarsze bity, przy czym do zidentyfikowania jednej z trzech zasadniczych klas (A, B, C) wystarczą dwa pierwsze bity.
– Taki mechanizm adresowania wykorzystują routery, które używają adresu sieci do wyznaczania trasy pakietów.

Klasy adresów IP

Obserwując najstarsze bity adresu można stwierdzić do jakiej klasy należy dany adres, w efekcie można stwierdzić ile bitów będzie adresowało sieć, ile zaś sam komputer. Łatwo zauważyć, że adresów klasy A jest niewiele (27=128), ale w każdej z sieci tej klasy może być aż 65535 maszyn. Klasa B to 214 sieci i 216 komputerów. W klasie C sieć adresowana jest za pomocą 21 bitów – daje to 221 sieci, ale w każdej z nich może być, co najwyżej 28=256 maszyn. Adres klasy D ma specjalne znaczenie – jest używany w sytuacji, gdy ma miejsce jednoczesna transmisja do większej liczby urządzeń. Jak wspomniano, adresy zamiast w postaci bitowej, zwykle zapisuje się w postaci czterech liczb dziesiętnych.

Protokół IP
Najbardziej podstawowa usługa – przenoszenie pakietów bez użycia połączenia nosi nazwę Internet Protocol, a zwykle oznacza się skrótem IP.
Usługa ta jest zdefiniowana jako zawodny (ang. unreliable) system przenoszenia pakietów bez użycia połączenia, tzn. nie ma gwarancji, że przenoszenie zakończy się sukcesem. Każdy pakiet obsługiwany jest niezależnie od innych.
Pakiety z jednego ciągu, wysyłanego z danego komputera do drugiego, mogą podróżować różnymi ścieżkami, niektóre z nich mogą zostać zgubione, inne natomiast dotrą bez problemów.
Pakiet może zostać zagubiony, zduplikowany, zatrzymany, lub dostarczony z błędem, a system nie sprawdzi, że coś takiego zaszło, a także nie powiadomi o tym ani nadawcy, ani odbiorcy.
Protokół IP zawiera trzy definicje:
– Definicję podstawowej jednostki przesyłanych danych, używanej w sieciach TCP/IP. Określa ona dokładny format wszystkich danych przesyłanych przez sieć.
– Definicję operacji trasowania, wykonywanej przez oprogramowanie IP, polegającej na wybieraniu trasy, którą będą przesyłane dane.
– Zawiera zbiór reguł, które służą do realizacji zawodnego przenoszenia pakietów. Reguły te opisują, w jaki sposób węzły i routery powinny przetwarzać pakiety, jak i kiedy powinny być generowane komunikaty o błędach oraz kiedy pakiety mogą być porzucane.

Datagram IP
Podstawowa jednostka przesyłanych danych nazywana jest datagramem. Datagram podzielony jest na nagłówek i dane.
Nagłówek datagramu zawiera adres nadawcy i odbiorcy oraz pole typu, które identyfikuje zawartość datagramu.
Datagram przypomina ramkę sieci fizycznej.
Różnica polega na tym, że nagłówek ramki zawiera adresy fizyczne, zaś nagłówek datagramu adresy IP(omówione wcześniej).
Ponieważ przetwarzaniem datagramów zajmują się programy, zawartość i format datagramów nie są uwarunkowane sprzętowo.